‘’Wát? Ben jij ziek? Maar je ziet er prima uit?!’’. Een niet onbekende uitspraak voor mensen die kampen met problemen als depressie of burn-out. Psychische klachten kunnen ingewikkeld en moeilijk te verwoorden zijn. Waar we hier zeer voorzichtig moeten zijn met het innemen van een standpunt of oordeel is één ding vrij zeker: uitspraken zoals bovenstaande helpen de persoon in kwestie niet.
Maar, wat helpt dan wel? Kún je überhaupt helpen? En… Om te kunnen helpen moet je die psychische klachten toch eerst herkennen?!
Hoe herken je psychische klachten?
Dat is inderdaad juist; het begint met het opmerken van de psychische klachten. Als mensen zijn we gewend vooral met onszelf bezig te zijn. Je hoeft hiervoor echt geen grote egoïst te zijn, het is een natuurlijk en ook logisch verschijnsel. Wanneer je jouw eigen gedachten, gevoelens en verplichtingen even naar de achtergrond kan schuiven en met jouw aandacht shift naar de ander kunnen bepaalde symptomen opvallen. In het dagelijks leven van de desbetreffende persoon kan het bijvoorbeeld zijn dat hij of zij sneller geïrriteerd raakt, makkelijker huilt of boos wordt en zich minder goed kan concentreren. Ook slecht slapen is een bekend symptoom, echter is om daarachter te komen observatie meestal niet genoeg maar is een interactie nodig.
Verdriet, eenzaamheid en frustratie
Zoals met veel aandoeningen zijn psychische klachten er in vele soorten en maten. Deze range kan lopen van ‘even niet zo lekker in je vel zitten’ tot het leven echt niet meer zien zitten. Simpel gesteld valt het gewoon echt niet mee om met psychische problemen te dealen. En… Laten we eerlijk zijn; het laatste waar je dan op zit te wachten zijn meningen, oordelen of ik-zal-jou-eens-vertellen-hoe-je-dat-moet-aanpakken adviezen van de mensen om je heen. Het ‘onbegrepen’ voelen kan zorgen voor verdriet, eenzaamheid en frustratie. Niet wat je de persoon in kwestie gunt…
Wat kan jij doen voor iemand met psychische klachten?
Men wil vaak snel in de actiemodus. Dingen dóén voor de ander. Waar de persoon in kwestie vaak juist behoefte aan heeft is rust. Oprechte aandacht. Écht luisteren. En nee, dat is zo makkelijk nog niet. Dat betekent dat jij jouw eigen meningen, oordelen en goed bedoelde adviezen uitstelt. Luister écht. Vraag door. Probeer erachter te komen wat zich in de binnenwereld van jouw naaste afspeelt. En… Ga niet in discussie. Mocht je na heel veel luisteren, doorvragen en weer luisteren toch echt het gevoel hebben dat je iets moet doen? Vraag de ander dan: ‘is er iets wat ik voor jou kan doen?’ of ‘wat kan ik hierin betekenen?’. Hiermee ga je niet ongewenst invullen, maar laat je wél zien dat jij er bent.
Maar… Let op!
Lukt het jou de ander jouw aandacht te schenken? Je eigen ‘dingetjes’ even naar de achtergrond te schuiven en volledig aanwezig te zijn bij het verhaal? Heel goed! Je bewijst de persoon in kwestie hier een enorme gunst mee. Wel willen we direct even aan de alarmbel trekken; pas goed op jezelf! Zeker wanneer het een geliefde betreft, kunnen zijn of haar psychische klachten de naasten ook hard treffen. Probeer stil te staan bij wat er binnen in jou gebeurt. Zeker wanneer je net een diep gesprek gevoerd hebt met de persoon in kwestie. Kijk hierbij ook naar wat jij nodig hebt. Is ondersteuning van vrienden en familie voldoende? Of gebruik jij de natuur, yoga of de sportschool als uitlaatklep? Heb je twijfels over wat jij nodig hebt? Dan kan je dit altijd afstemmen met jouw huisarts.
Zou je in gesprek willen met ons, om samen te kijken of onze zorgverlening op jou of één van jouw naasten van toepassing is? We gaan graag met je in gesprek. Vul ons contactformulier in!